کد مطلب:369511 سه شنبه 26 بهمن 1395 آمار بازدید:436
»»» فهرست کتاب
نیایش سوم [1]
(2) بار خدایا، درود بفرست بر حاملان عرش خود، فرشتگانی که در تسبیح تو سستی نپذیرند و از تقدیس تو ملال نگیرند و از پرستش تو در نمانند و فرمانبرداری تو را آن گونه به جدّ در ایستند که چشم بر هم زدنی کوتاهی نورزند و از عشق و شیفتگی تو ذره‌ای غفلت نکنند.
(3) بار خدایا، درود بفرست بر اسرافیل، آن فرشته صاحب صور که چشم گشوده منتظر فرمان توست، تا در صور خود بدمد و خفتگان گور را برانگیزاند.
(4) بار خدایا، درود بفرست بر میکائیل، آن فرشته‌ای که در نزد تواش مقامی ارجمند است و در فرمانبرداری تواش مکانتی رفیع.
(5) بار خدایا، درود بفرست بر جبرئیل، آن فرشته‌ای که امین وحی توست و ساکنان آسمان‌هایت را مطاع است و در آستان تواش مرتبتی عظیم است و خود مقرب درگاه توست.
(6) و درود بفرست، بر روح، آن فرشته‌ای که فرمانروای فرشتگان مأمور بر حجابهاست، و بر روح که از عالم امر توست.
(7) بر آنها درود بفرست و برفرشتگانی که فروتر از آنهایند: آنان که
______________________________
[1] از دعاهای آن حضرت است در درود بر حاملان عرش و هر ملک مقرب دیگر.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:41
ساکنان آسمان‌های تواند و امینان رسالتهای تو. هر چه کوشش کنند، خستگی بر خود نبینند و هر چه تحمل رنج کنند، درماندگی و سستی نپذیرند. خواهشهای دل از تسبیح تو بازشان ندارد و سهوها و غفلتها از تعظیم تو رویگردانشان نسازد. از خشوع دیده بر هم نهاده‌اند و یارای نگریستن در تو را ندارند.
سر فرو داشته‌اند و رغبتشان به چیزهایی که در نزد توست بسیار است.
همه آزمندیشان یاد نعیم توست و در برابر عظمت تو و جلال کبریای تو به تواضع سر به زیر افکنده‌اند. و چون به لهیب دوزخ تو بنگرند و نهیبش را بر گنهکاران بشنوند، گویند که پروردگارا منزهی تو، تو را آنچنان که سزاوار پرستش توست نپرستیده‌ایم.
(1) خداوندا، بر ایشان درود بفرست و بر ملائکه رحمت خویش، و آنان که مقرب درگاه تواند، و آنها که حاملان غیب به پیامبران تواند، و آنان که امینان وحی تواند، و بر فرشتگانی که خاص خود گردانیده‌ای و به تقدیس خود از خوردن و آشامیدنشان بی‌نیاز ساخته‌ای و در درون طبقات آسمان‌هایت جای داده‌ای. و درود بفرست بر آن گروه از فرشتگان که در اطراف آسمان‌ها ایستاده‌اند، آن هنگام که فرمان اتمام وعده خداوندی فرا رسد.
(2) درود بفرست بر خازنان باران و روان کنندگان ابرها که چون بر ابرها بانگ زنند، آواز تندرها به گوش رسد و چون ابرها از آن نهیب به راه افتند، آذرخشها از درونشان بدرخشد. و بر آن فرشتگان که دانه‌های برف و تگرگ را از پی می‌آیند و با هر قطره باران که فرو می‌شود، فرود می‌آیند. و بر آن فرشتگان که نگهبانان خزاین بادهایند و آنان که موکلان بر کوههایند تا فرو نریزند و آن فرشتگان که میزان و مقدار آب‌ها و پیمانه بارانها را به ایشان آموخته‌ای.
(3) درود بفرست بر آن فرشتگان که رسولان تو به ساکنان زمینند: یا
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:42
بلایی ناخوش فرو می‌آورند یا آسایشی خوش. و آن سفیران گرانقدر نیکوکار و آن بزرگواران که نویسنده و نگهدارنده اعمال ما هستند. و درود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش و نکیر و منکر و رومان [1] که آزماینده ساکنان گورهاست. و آن فرشتگان که بر گرد بیت المعمور [2] طواف می‌کنند. و بر مالک و خازنان دوزخ و بر رضوان و خادمان بهشت.
و بر فرشتگانی که از فرمان خدای سر بر نمی‌تابند و هر چه فرمان یابند همان کنند.
(1) درود فرست بر آن فرشتگان که به ما می‌گویند: «سلام بر شما به خاطر آن همه شکیبایی که ورزیده‌اید. سرای آخرت چه سرایی نیکوست.» [3]
(2) و درود فرست بر فرشتگان زبانی [4] که چون فرمانشان رسد که «بگیریدش و در زنجیرش کشید و به دوزخش در افکنید» [5]، بی‌درنگ و بی‌آنکه مهلتش دهند، او را فرو گیرند.
(3) و درود فرست بر فرشتگانی که نام آنها در وهمِ ما نگنجید و مقام و مرتبت آنها را در نزد تو ندانستیم و ندانستیم به چه کاری مأمورند.
(4) و درود بفرست بر فرشتگان ساکن هوا و زمین و آب و آنها که بر آفریدگان گماشته‌اند.
(5) بار خدایا، بر آنان درود بفرست در روزی که هر کس آید با او فرشته‌ای است که می‌راندش و فرشته‌ای است که بر اعمال او گواهی
______________________________
[1] رومان نام ملکی است که پیش از نکیر و منکر به قبر می‌آید و سخن می‌پرسد.
[2] بیت المعمور: خانه آبادان. خانه‌ای است در آسمان ششم برابر کعبه که مطاف فرشتگان است.
[3] اشاره است به این آیه: سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ. (سوره 13- آیه 24)
[4] زبانیها فرشتگان عذابند.
[5] اشاره به آیه‌های «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ.» (سوره 69- آیه‌های 30 و 31)
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:43
می‌دهد.
(1) بار خدایا، بر آنان درود بفرست، آن سان درودی که بر کرامت و پاکیشان، کرامت و پاکی دیگر افزاید.
(2) بار خدایا، در آن هنگام که بر فرشتگان و رسولانت درود می‌فرستی و درود ما نیز به آنان می‌رسانی، به آنکه زبان ما به ثنای ایشان گشاده‌ای بر ما نیز رحمت فرست. انّک جوادٌ کریم.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:46
(1)